ชีวิต…ลิขิตยาก
แต่เราลิขิตเองได้….
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับ
ถ้าไม่ได้พิสูจน์ ไม่ได้เรียนรู้ชีวิตของตัวเอง
ทุก ๆ การเดินทางก็จะทำให้เราเข้าใจว่า
“ชีวิตนี้ลิขิตเองยากจัง….!!!!”
ถ้าถามผมว่าชีวิตเราลิขิตเองได้ไหม..?
– คนที่มีความเชื่อมั่นในตนเอง
ก็จะตอบว่า “ได้”
– คนที่ไม่เชื่อมั่นในตัวเอง ก็จะตอบ
เป็นเสียงเดียวกันว่า “ไม่ได้หรอก”
ผมเองเคยคิดว่า ชีวิต…ลิขิตตามที่ใจปรารถนา
วาดฝันนั้น ช่างยากเย็นเหลือเกิน
สรุปว่าชีวิต เราลิขิตได้จริงไหม…..?
เกิดความท้าทายขึ้นมาอย่างน่าค้นหา
พร้อมกับการดิ้นรนต่อสู้….
เราเดินทางท่ามกลาางพายุ
และฟันฝ่าขวากหนาม
ลุยน้ำลุยโคลน
หกล้มครั้งแล้วครั้งเล่า
น้ำตากี่หยดที่พลีสังเวยให้กับ
ปัญหาและอุปสรรค
แต่ชีวิตที่ยังมีลมหายใจ
ไฉนจะสะกดคำว่า “พ่ายแพ้เป็น”
ใช่ครับ
การไม่ยอมแพ้นี้เองทำให้เรารู้ว่า….
ชีวิต…ลิขิตยาก
แต่เราลิขิตเองได้….
คำว่าลิขิตได้ ไม่ได้หมายถึง
เสกได้ภายในชั่วพริบตา
กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จวันเดียว
กำแพงเมืองจีน นครวัด
ก็ไม่ได้สร้างเสร็จภายในปีเดียวเช่นกัน
ฉะนั้น เราต้องเข้าใจใหม่
ความสำเร็จเกิดจากการ
สั่งสมความสำเร็จทีละเล็กทีละน้อย
เกิดจากการสั่งสมความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย
เมื่ออายุมากขึ้น ความสำเร็จก็จะใหญ่ขึ้น
(ยกเว้นคนที่เกิดมาบนกองเงินกองทอง)
เขาอาจมีต้นทุนชีวิตที่ดีกว่า แต่ไม่ได้หมายความว่า
จะดีกว่าเสมอไป
นิทานเต่า กับกระต่าย
ก็สอนให้เรารู้ว่า ไม่อะไรที่เป็นไปไม่ได้
ขอเพียงให้ได้ทำ และทำอย่างตั้งใจ พยายาม
เคยได้ยินไหมครับว่า
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
แล้ววันพรุ่งนี้ของทุกๆวันจะดีเอง
อดีต….มีส่วน…ต่ออนาคตของเรา
เปรียบเสมือนปลูกผลไม้ทิ้งไว้
เราย่อมได้ ลิ้มรสผลขอลผลไม้นั้นแน่นอน
การทำปัจจุบันให้ดีที่สุด
บางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องคาดหวัง
จนทำให้ตัวเองท้อแท้
เมื่อผลไม่ปรากฏเป็นจริง 100%
ทำเต็มที่ ทำสุดแรงเกิดของชีวิต
แต่อย่าไปคาดหวังว่าจะได้เต็มที่เท่าทีทำ
ธรรมชาติของมนุษย์ย่อมให้คะแนนตัวเองเต็ม 10 ไว้ก่อน
แต่พระเจ้าผู้ผดุงความยุติธรรม
ย่อมจ่ายตามความเป็นจริงนั้นแน่นอน
ขอเพียงทำดีที่สุดแล้ว ไม่ได้อย่างที่ทำ
อย่าตีโพยตีพาย เพราะพระเจ้าจะมองว่า
“คนนี้…ไม่มีคุณสมบัติพอ
จะได้ครอบครองมงกุฏแห่งความสำเร็จ”
เข้าตำรา ทำดีอย่าบ่น
เพราะคนทำแล้วบ่น
คือคนอ่อนแอ ไม่ใช่คนเข้มแข็ง
หากได้ครองความสำเร็จ ก็ย่อมครอง
ความสำเร็จนนั้นไว้ไม่นาน
ชีวิต…ลิขิตยาก
แต่เราลิขิตเองได้….
ถ้าเราเชื่อว่าเราทำได้
เราทำได้
ถ้าเราเชื่อว่าลิขิตไม่ได้
เราก็จะลขิตไม่ไม่ได้
คิดได้ นับว่าดี
แต่ทำได้ และได้ทำ นับว่าดีกว่าครับ
จาก ทัต ณ ฝั่งโขง
หนุ่มตามฝันลูกชาวนา