บนเส้นทางที่ไม่ได้โรยไว้ด้วยกลีบกุหลาบ

บนเส้นทางที่ไม่ได้โรยไว้ด้วยกลีบกุหลาบ
เรารู้แต่เพียงว่า ถ้าเอาแต่นั่งท้อ
ก็ไม่ต่างอะไรกับยอมจำนนต่อฟ้าดิน
แล้วบนหลุมฝังศพเราควรจารึกอักษรว่าอะไรดี

บนเส้นทางสายนั้น
บ่อยครั้งสงสัยว่า จะถึงจุดหมายเมื่อไร
พ่อแม่เริ่มแก่เถ้า …พ่อเริ่มจากผมไปไม่มีวันกลับ
ชีวิตยิ่งคว้างเคว้ง…

ผมยืนมองฟ้าไร้ดาว
กี่หยดน้ำที่ไหลรินลงบนขอบต

ยืนมองฟ้า….
ความฝัน
ความหวัง
คนรอหวัง

ฉันบอกกับตัวเองว่า เราจะเดินสู่สิ่งที่ฝัน
โดยไม่สงสัยว่า ฝันของฉันจะเป็นจริงเมื่อไร

ฉันจะเดินไป และเดินไปหามันอย่างมุ่งมั่นและศรัทธา
ตราบชั่วฟ้าดินสลาย
ขอถวายชีวิตนี้แด่ความฝัน
หากไม่เป็นจริง
ขอปิดตัวตนพร้อมๆกับดับไปกับความฝันของฉันนั้นเลย
สุทัศน์ ศรีพรม,นักสร้างฝัน,นักคิด,นักเขียนออนไลน์

Facebook Comments Box