งานเขียนสุทัศน์ ศรีพรม
เถ่าแก่ยุคใหม่ เถ่าแก่รุ่นใหม่ใจต้องกว้าง
พ.ย.
เมื่อวันก่อนพี่ชายจากโรงงาน
หรือ Supplier ผู้น่ารัก ที่ผมนับถือเป็นพี่ชาย
เล่าสู่ฟังว่า เมื่อ 3-4 ปีหลัง
ผู้ค้ารายใหญ่จะกวาดซื้อสินค้าตุนไว้แต่เพียงผู้เดียว
ห้ามขายให้รายอื่นเด็ดขาด ….
พี่ชายผมเล่าต่ออีกว่า
พอหลัง ๆมา พี่ไม่ทำตามเงื่อนไขเขา
เพราะรายย่อยก็ใช้เงินซื้อเช่นกัน
ที่สำคัญ “เงินสด” ด้วย
ผมฟังแล้วได้แต่ สลดใจ
ในความใจแคบ หวังกอบโกยคนเดียว
หรือ คิดว่ารวยแล้ว รายย่อยจะยอมสิโรราบ
พี่ชายผมเล่าต่ออีกว่า
เทคโนยี่เข้ามามีส่วนสำคัญมาก
ทำให้รายใหญ่อยู่ลำบากขึ้น ขายได้น้อยลง
เขาต้องปรับตัวยกใหญ่
สิ่งที่ผมได้แง่คิดก็คือว่า
เถ่าแก่ยุคใหม่ เถ่าแก่รุ่นใหม่ใจต้องกว้าง
เป็นประชาธิปไตย มีใจเป็นสากล
แข่งขันกันแบบแฟร์ ๆ
ด้วยกลยุทธ ที่แตกต่างมากกว่า
โดยยึดผู้บริโภคเป็นศูนย์กลาง
โดยผู้บริโภคเป็นผู้เลือก….
มากกว่าที่จะมาบีบให้ผู้บริโภค
ต้องเลือก….
ผมเข้าใจอย่างนั้นนะครับ
ผิดถูกขออภัยด้วย
ข้าน้อยเป็นอดีตเด็กบ้านนอก
พ่อเป็นชาวนาไม่ใช่พ่อค้ามาก่อน…
