ผมเคยถามเถ้าแก่ของผม “ท่านรู้สึกเหนื่อย และท้อแท้บ้างไหมครับ ?”

ผมเคยถามเถ้าแก่ของผม
“ท่านรู้สึกเหนื่อย และท้อแท้บ้างไหมครับ ?”“เหนื่อย…รู้สึก แต่ท้อแท้ไม่รู้สึก
เพราะมันเป็นของเรา มันเป็นงานเป็นธุรกิจของเรา
มันเป็นกล่องดวงใจ
มันเป็นลมหายใจของเรา
เราไม่ต้องการรวยชาติหน้า
เราต้องการรวยชาตินี้
เราต้องการสุขสบายชาตินี้
เราไม่ต้องการสุขสบายชาติหน้า”

ผมถามสั้น ๆ แต่ได้คำตอบที่ยาว
และได้ความหมายดีมากครับ

วันนี้ผมรู้แล้วว่า คำพูดข้างบนนั้น
ถูกต้องที่สุด

เมื่อไรก็ตามที่เรารู้สึกว่
เราเป็นส่วนสำคัญในงานในธุรกิจที่ทำ
เราจะมีพลังใจ ทำสิ่งนั้นได้อย่างมีประสิทธิภาพ

แต่เมื่อไรที่รู้สึกว่า เหนื่อยไปทำไมวะ…?
ข้าก็ทำแทบตาย เป็นได้แค่หุ่นยนต์รับใช้
แต่ไม่มีอะไรสักอย่างเลยที่จับต้องได้
ไม่มีอะไรที่บ่งบอกได้เลยว่

เรามีความเป็นหุ้นส่วน เป็นเจ้าของ
ในกล่องดวงใจนั้นเลย

Facebook Comments Box