ผมเคยมองธุรกิจสังฆภัณฑ์ว่า
เป็นธุรกิจที่เชย…อยู่ในตึกแถวเก่าๆ
ของคนแก่ เราคนรุ่นใหม่ จบสูง ไม่เหมาะและไม่ทำ
ดูไม่อินเตอร์เลย…สุดท้ายผมตกงาน เข้าวัดขอข้าววัดกิน
พระครูธรรมบาล เจ้าอาวาสวัดกระจังตลิ่งชัน
แนะนำให้ไปสมัครงานที่สังฆภัณฑ์ จรัญฯ 13
ผมคิดว่าถ้าเป็นตึกแถวเก่าผมไม่เอาแน่
พอเดินเข้าไปเป็นอาคารใหญ่โต เจ้านายมีวิชั่นทันสมัย
เลยชอบ และทำเรื่อยมา ผ่านมา 3 ปี ก็ไม่เคยคิด
ที่จะทำเอง และฝันอยากทำธุรกิจ รับทำเว็บไซต์
หรือ ร้านถ่ายเอกสาร
เข้าปีที่สี่ เหมือนชีวิตนี้ได้แต่งงานกับบริษัทกับงาน
เริ่มรู้สึกว่า เราขาดงานนี้ ธุรกิจนี้ไม่ได้
ธุรกิจสังฆภัณฑ์เริ่มเข้าสายเลือดแบบอัตโนมัติ
ไม่ใช่แค่รัก โคตรหลงเลย
6 ปี ที่ใช้ชีวิตอยู่กับธุรกิจอันเป็นที่รัก
6 ปี ที่อยากจะสอนตัวเองว่า อย่ามองแค่ภาพสวยหรู
แต่กินไม่ได้
อย่าเอาแค่ฟังดูดี โก้ หรู
แต่เบื้องหลังบางธุรกิจ คือ มูลค่าทางธุรกิจมหาศาล
ถ้าผมกลับหัวคิดไม่ทัน ไม่มีเถ้าแก่คอยฟุมฟัก
ผมคงหลงทางแน่ๆครับ
Facebook Comments Box