งานเขียนสุทัศน์ ศรีพรม, พระคุณแม่
แม่ยอดหญิงในดวงใจ
ส.ค.
งานเขียนที่ผมได้รับรางวัลชนะเลิศ
“เรียงความเรื่องแม่” ปี 2545 ขณะเป็นสามเณรบวชเรียนที่ชั้น ปธ.๓ สำนักเรียนวัดบุณยประดิษฐ์ กรุงเทพฯ
#แม่ยอดหญิงในดวงใจ
แม่เล่าให้ฟังว่า…
นานมาแล้วแม่เคยเล่าให้ฟังว่า…
แม่อยากจะมีบุตร
แล้วแม่ก็ตั้งจิตอธิษฐาน
วันหนึ่ง…แม่ฝันว่า
ได้เอามืออันอ่อนโยนของแม่
จับต้องดวงดาวที่มีแสงพริบพราวอยู่บนท้องฟ้า
ซึ่งมีดาวดวงหนึ่งสวยงามมาก
แม่พยายามไขว่คว้าเอามาไว้ในอ้อมอก
แม่เล่าด้วยสีหน้าอันเปี่ยมล้นด้วยความสุขว่า
แม่ดีใจมากที่สุดในชีวิต เพราะดาวดวงนั้นก็คือ ลูก
วันรุ่งขึ้น
แม่รีบไปหาหมอดูให้ทำนายฝัน
หมอดูบอกแม่ว่า
แม่กำลังจะตั้งครรภ์
จากวันนั้นเป็นต้นมา
แม่ทะนุถนอมดูแลสุขภาพของตนเป็นอย่างดี
เฝ้าคอยระวังไม่ให้กระทบกระเทือน
เพราะกลัวลูกน้อยในท้องจะได้รับอันตราย
ทุกสิ่งทุกอย่างในร่างกายของแม่
เริ่มเปลี่ยนแปรไปทุกขณะ
สายใยแห่งความรัก ความผูกพัน
เริ่มซึมซับผูกติดจิตของแม่มากขึ้นเป็นทวี
ประหนึ่งว่า ของขวัญที่ฟ้าประทานให้
แม่เล่าต่ออีกว่า
วันใกล้จะคลอดแม่ยิ่งลำบาก
เพราะแม่ต้องปรับตัวเองอย่างมาก
และเลือกรับประทานอาหารที่เหมาะสมเท่านั้น
สิ่งที่แม่ไม่เคยอดแม่ก็ต้องอด
สิ่งที่แม่ไม่เคยทำแม่ต้องทำ
แม่เล่าว่า
ความจริงก็ดูเหมือนลำบาก
แต่แม่ก็มีความสุข
และเป็นความสุขที่แม่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน
แม่ตระหนักอยู่เสมอว่า
เพื่อลูกรักของแม่แล้ว แม่ต้องทำให้ได้ทุกอย่าง
แม้ชีวิตเลือดเนื้อแม่ก็ยอม
ขอเพียงให้ลูกรักของแม่
ได้ลืมตาดูโลกอันสดใสอย่างปลอดภัย
แม่อุ้มท้องรอคอยการเวลาวันแล้ววันเล่า
ในใจของแม่คิดฝันไปเองว่า
ป่านนี้ลูกรักของเรา จะอยู่อย่างไรหนอ
คงจะเป็นเด็กที่น่ารักน่าเอ็นดูสินะ
ลูกจะรู้หรือเปล่า ว่า แม่เป็นห่วงดังดวงฤทัย
แม่คิดถึงคนโบราณ ท่านเคยสอนไว้ว่า…..
ถ้าอยากให้ลูกเกิดมาเป็นคนดีมีวาสนา
พ่อแม่ต้องรักการทำบุญให้ทาน – รักษาศีล
คิด…พูด…ทำ…แต่สิ่งที่ดี
ท่านให้ตุผลว่า ทุกชีวิตเกิดมาล้วนมีกรรมเป็นของตนเอง
แต่การมีคุณธรรม เป็นคุณสมบัติของคนที่จะเป็นพ่อแม่ที่ดี
และแม่ก็รักและศรัทธาในความดี
เพราะแม่เชื่อว่า ต้นเหตุคือความดีมีที่แม่
ลูกของแม่ก็จะเป็นคนดี คนดีที่แม่ปรารถนาดังดวงใจ
ความรักของแม่นั้น
เสมือนหยดน้ำค้างอันใสบริสุทธิ์
ที่หลั่งลงมาจากน้ำตาดวงดาวอันสูงค่า
เพียงเพื่อหล่อเลี้ยงสรรพชีวิตทั้งหลาย
ได้ชื่นฉ่ำชุมเย็นตลอดเวลา
โดยมิหวังผลตอบแทนใด
ความรักของแม่ที่มีต่อลูกก็เช่นกัน
ไม่ว่าลูกจะเป็นชายหรือหญิง จะดีเลวอย่างไร
แม่ก็ยังรัก และให้อภัยเสมอ
ตราบใดที่แม่ยังมีชีวิตอยู่
ซึ่งเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่
ตราบนั้นแม่ก็ยังให้ความรักความอบอุ่น
เกินกว่าความรักอื่นใดจะทดแทนได้
แม่…ให้กำเนิดชีวิตใหม่
แม่เล่าให้ฟังต่ออีกว่า
ตอนแม่คลอดลูกใหม่ ๆ
พ่อบอกว่า แม่สลบไปตั้งนานจึงฟื้น
ผู้คนรอบข้างตกใจมาก เพราะกลัวแม่จะเป็นอะไรไป
ส่วนลูกรักของแม่ ลืมตาดูโลกใหม่อย่างปลอดภัย
เมื่อแม่รู้สึกตัว จึงรู้ว่า
ลูก…คือ ทุกสิ่งทุกอย่าง คือทั้งหมดของชีวิตแม่
ความฝันของแม่เป็นจริงแล้ว
ต่อมา…แม่ยังบอกด้วยว่า
ในจำนวนลูกทั้งหมด
มีฉันเท่านั้นที่เลี้ยงยากมาก
เพื่อนบ้าน…ไม่มีใครคิดว่า
ฉันจะมีชีวิตเติบโตมาถึงทุกวันนี้
แต่แม่…คือพระพรหม คือผู้ยิ่งใหญ่
เลี้ยงดูลูกซึ่งไม่มีใครคิดว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไป
ท่ามกลางความไม่ปกติของคนที่จะเกิดมาเป็นคน
ขณะเดียวกันแม่ก็เป็นคนจน ไม่มีเทคโนโลยีใด
จะช่วยยื้อลมหายใจของชีวิตตัวน้อยๆได้
สิ่งเดียวที่แม่มี
คือความรักที่ให้แก่ลูกยิ่งกว่าชีวิตของตัวเอง
และแม่ก็เพียรพยายามเลี้ยงดูลูกจนเติบใหญ่
แม่…คือยอดหญิงในดวงใจของลูก
จากวันนั้นถึงวันนี้
วันที่ลูกเติบโตเสมือนต้นไม้ในป่าใหญ่
เสมือนนกที่ปีกกล้าขาแข็งบินท่องบนนภา
หากไม่มีแม่บังเกิดเกล้า
ชีวิตลูกก็คงจะหาไม่
แม่ คือ ยอดหญิงในดวงใจของลูก
แม่ คือวีระสตรีผู้ยิ่งใหญ่ของลูก
แม่ คือหนึ่งในสิ่งมหัศจรรย์อันวิเศษสุดของลูก
แม่ คือครูคนแรกของลูกที่สอนวิชาชีวิตให้กับลูก
แม่ คือศาสดาเอกคนแรกของลูก
แม่ คือทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิตลูก
ลูก คือทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิตแม่</h2>
