สุภาษิตไทยกล่าวไว้ว่า
“คำพูดส่อ(บอก)สันดาน”
การรู้จักคน ๆหนึ่ง อย่างแท้จริงนั้น
ถ้าเขาไม่พูดเราไม่รู้เลยว่าเขาเป็นคนเยี่ยงใด
เพราะคำพูดที่ปล่อยออกมา เราสามารถอ่านใจ
รู้นิสัยเขาได้ในระดับหนึ่ง
ที่นี้คำพูดที่ศักสิทธิ์ พูดแล้วคนต้องฟัง
เช่นในที่ประชุม หรือเกี่ยวกับธุรกิจการงาน
การรู้จังหวะไหนควรพูดไม่ควรพูด
(การรู้จังหวะไหนควรเสื…..ไม่ควรเสื…..)
สำคัญมาก ๆ ครับ
ไม่พูดเลยก็ไม่ดี คนจะไม่รู้จักเรา
บัณฑิต….ย่อมรู้ว่าคำพูดไหนสร้างคุณค่า
และไม่สร้างคุณค่า
พูดแล้วคนต้องฟัง…หรือให้ความสนใจ
คำพูดนั้น ต้องคม มีสาระ แตกต่าง มุมมองใหม่
ใช้ภาษาเป็น ท่าทางประกอบเด่น
เล่นมุกบ้างถ้าจำเป็น เพื่อสร้างบรรยากาศให้สดใส
ด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
ผมว่าเพียงเท่านี้น่าจะเสริมหรือทำให้เรา
ก้าวไกลในหน้าที่การงานได้ครับ
โดยเฉพาะผู้นำ ….หรือหัวหน้า…..
คำพูดสำคัญมาก….คิดก่อนพูด
ดีกว่าพูดแล้ว ทำให้คนคิดมากในทางลบ
คำพูดที่ศักดิ์สิทธิ์ พูดแล้วคนอื่นฟัง….(รู้เรื่อง)
คือไม่ต้องพูดมาก ไม่พูดเลยก็ไม่ดี
แปลว่า พูดให้พอดี ถูกกาลเทสะ
ถ้าเรามีดีพอ…ถ้าเรามีทีเด็ด…
แม้แต่ผู้นำ หรือเจ้านายเรา
ยังต้องการให้เราพูด หรืออยากฟัง
มุมมองที่แตกต่างจากเราทุกครั้ง
นี้คือคุณค่าคำพูดที่ศักดิ์สิทธิ์ของคนธรรมดาฝึกได้ครับ