คำคม ทัต ณ ฝั่งโขง, งานเขียนสุทัศน์ ศรีพรม
ความฝันของลูกชายนักสู้
ธ.ค.
#ความฝันของลูกชายนักสู้
เราเดินทางรอนแรมจากถิ่นธุรกันดาร
จากดินแดนอันแสนไกลโพ้น
จากป่าเขาลำเนาไพร
มุ่งหน้าสู่ป่าคอนกรีต
เพื่อตามล่าฝัน
ที่พ่อหวังไว้อยากให้ลูกชายมีการศึกษา
มีความรู้เลี้ยงตัวเองได้
แม้ไม่ต้องยิ่งใหญ่ก็ตาม
เรามีเพียงความฝันอันสวยหรู
และเราก็เดินตามความฝันนั้นอย่างไม่หยุดยั้ง
และย่อท้อ
เราสัญญากับตัวเองว่า
ตราบใดที่เอาดีไม่ได้
ตราบนั้นเราจะฝังซากศพตัวเองไว้ที่ป่าคอนกรีต
วันเวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า
เราไม่รู้ว่าความสำเร็จและยิ่งใหญ่นั้น
มันใช้เวลาเท่าไร
แต่เราสัญญาว่าไม่ว่ากี่ภพชาติ
เราก็จะตามล่ามันให้ได้ตามความฝัน
เราเจ็บปวดที่พรากจากอ้อมกอดบิดามารดาและบ้านเกิด
แต่เราคิดว่าเพื่อแลกกับความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่นั้น
เรายอม….
เราดูเหมือนคนบ้าคลั่งกระหายสงครามใช่ไหม ?
ใช่…เรากระหายความสำเร็จ
เราศึกษาคนสำเร็จล้วนแล้วแต่
ผ่านความล้มเหลวเจ็บปวด
ทำไม…?
หากเขาไม่ผ่านด่านนี้
คำว่าสำเร็จย่อมเกิดขึ้นไม่ได้อย่างแน่นอน
ใช่…เราต้องผ่านด่านนี้และเราก็ผ่านมาได้
เราไม่คิดว่านี้คือความโชคร้าย
แต่เราคิดว่ามันคือความท้าทาย
ไม่ให้เราหยุดอยู่กับที่
เราต้องเดินไปต่อเหมือนนักสู้ที่จะต้องสู้กับ
คู่ต่อสู้ที่แกร่งกว่าและแกร่งกว่าเพิ่มมากขึ้น
