หนุ่มสาวผู้ตามหาความหมายขอ
มีกี่ล้านชีวิตที่ได้เดินบน
คำตอบที่ผมเดาก็คือ มีไม่กี่ล้านชีวิตหรอกครับ
คนที่เลือกเรียนสาขาที่ชอบ
แล้วออกมาทำงานในสาขาที่ใช่
นั่นแหละคือโชคก้อนใหญ่
ผมโชคดีที่ค้นหาตัวเองแบบมั
คือ เราพยายามค้นหาตัวตนของตัวเ
ตั้งแต่เป็นสารเณรน้อยเลยที
ความจริงแล้ว
ตั้งแต่ ป. 1 เลย
เราใช้เวลาค้นหาตัวเอง
ทำตามจิตที่ใฝ่ถวิลหามาเรื่
ไม่ต้องถามว่าล้มกี่ครั้ง
ไม่ต้องถามว่าน้ำตาผมไหลกี่
ถ้าเราจะเป็นที่ 1 ใน 100
ยังห่วงสุขสบาย ยังกลัวความยากลำบาก
เราจะก้าวเดินได้แค่….ในจ
แต่ในชีวิตจริง เราไม่ได้ทำอะไรเลย
5 วิธีค้นหาตัวตน
1.มีความฝันอันแรงกล้า
2.บ้าลุยปฏิบัติการจริง ไม่ใช่…ก็ไม่เสียหาย
3.อ่านใจตัวเองได้ เช่น
ตัวเองมีข้อดีอะไร มีข้อเสียอะไร
ใช้เท้าเหยียบข้อเสียให้มุด
แล้วเชิดชูข้อดีให้โดดเด่น
4.เดินไปเจอซอยตัน ก็หาทางไปต่อ
อย่าถอยหลังกลับที่เดิม
5.ประสบการณ์คือ สนามประลองยุทธ
แกล้งโง่เป็น แล้วจะฉลาด
ไม่มีคนฉลาดแล้วโง่ไม่เป็น
*** ถ้าไม่รู้ว่าตัวเองรักอะไร ชอบอะไร
นิสัยแบบไหน ควรจะทำงานเกี่ยวกับอาชีพอะ
ผมแนะนำให้ไปอ่านหนังสือประ
ของตัวเองมาให้ดี อย่าได้มองข้ามครับ
นักปราชญ์ หรือว่าโหราศาสตร์ที่มีวิทย
มีหลักพุทธศาสตร์ ถือว่าใช้ได้ครับ
พลังอีกตัวหนึ่งที่มีอานุภา
พลังแห่งความกดดัน
และเป็นทั้งพลังผลักดัน
ถ้าคิดว่าเป็นลบ จะผลักคุณลงเหว
ถ้าคิดว่าเป็นบวก จะผลักคุณสู่เป้าหมายได้ไม่
เช่น คำดูหมิ่นดูแคลน คำสบประมาท
ความจน ความเป็นเด็กบ้านนอก
ความเป็นคนด้อยโอกาส ด้อยการศึกษา
หน้าตาไม่ดี เกิดมาอาภัพ เชื้อชาติ ถิ่นกำเนิด เป็นต้น
เราต้องขอบคุณ…ขอบคุณ…ข
ไม่ใช่เป็นทุกข์….เพราะคำ
ความโกรธ หรือโทษฟ้าดิน คือความล้มเหลว
(เข้าใจตรงกันนะ…!!!)
มีบุคคลตัวอย่างมากมายครับท
ไหนๆ ก็ก้าวเดินแล้ว
ต้องก้าวไปให้ไกลที่สุดครับ
ไกลที่สุด…..ในอุดมคติของ
ผมเชื่อว่าคนที่ก้าวเท้าเดิ
อย่างน้อยก็ได้ก้าว
ได้รู้ว่าข้างทางมีดอกไม้แล
ล้มลุกคลุกคลานบ้าง ถ้ายังไม่ตาย
เราก็ต้องเดินต่อไป ให้ไกลที่สุดครับ
จาก ทัต ณ ฝั่งโขง
หนุ่มตามฝันลูกชาวนา