มองโลกแบบสุทัศน์ ตอนที่ 14 คนธรรมดาก็เป็นบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ได้

มองโลกแบบสุทัศน์ ตอนที่ 14
คนธรรมดาก็เป็นบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ได้
————————–————
พลังที่ยิ่งใหญ่มีอยู่ในตัวของทุกคน
ทุกคนจึงเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ได้
ถ้ารู้จักนำมันออกมาใช้
————————–————
คนธรรมดาก็เป็นบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ได้
ความยิ่งใหญ่ส่วนบุคคลนั้นไม่สามารถวัดระดับได้
เหมือนความสูงความเตี้ยของคนเรา
เป็นปัจเจกบุคคล เช่น ผมอาจเป็นบุคคลผู้ยิ่งใหญ่
ของพ่อแม่พี่น้องของผม ในฐานะที่ประสบความสำเร็จ
ในด้านการศึกษา ในด้านการสร้างธุรกิจ
และสร้างการสร้างงานให้คนอื่นทำ

ผมเป็นคนธรรมดา แต่ผมมีความฝันตั้งแต่เด็ก
ผมเกลียดสงครามความจน

คนประสบความสำเร็จทุกคนเมื่อประสบความสำเร็จแล้ว
ก็เป็นเพียงแค่บุคคลประสบความสำเร็จ
จะบอกประกาศว่าตนเป็นบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ ก็ไม่ใช่
วิสัยของคนประสบความสำเร็จ

แต่จะบอกต่อไปให้คนธรรมดาได้รู้ว่า
“ผมก็เป็นคนแสนธรรมดาแต่ต่อสู้ดิ้นรนทุกวิถีทาง
จนประสบสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง”

แน่นอนเราไม่ได้ต้องการจะประกาศอวดอ้างตนแต่ประการใด
แต่เราแค่ต้องการบอกกับคนธรรมดาทุกคนว่า
เราจะเป็นแรงบันดาลใจ เป็นพลังใจ
เราจะเป็นเช่นไก่ผู้โอก…
(ไก่ผู่โอก : หมายถึง ไก่ตัวผู้ตัวโตเต็มวัย,ไก่โต้ง,)
ที่ขันปลุกคุณตื่นในยามเช้าตรู่
มันจะปลุกคุณทุกๆเช้า จนกว่าคุณจะตื่น

ก็เพียงแค่เท่านั้นเอง
และผมเชื่อว่ามีคนตื่นจากเสียงปลุกของมันไม่น้อยเลย

คำนิยามของคำว่า “ยิ่งใหญ่”

ในทัศนะของผม คือยิ่งใหญ่ทั้งทางโลก
ยิ่งใหญ่ ทางธรรม ทางคุณธรรม

ยิ่งใหญ่ทางโลก ก็เป็นโลกธรรม 8 คือ
มีลาภ ต้องมีข้าวเหนียว เฮ้ย… มีลาบเสื่อมลาบมียศเสื่อมยศ
สุข ทุกข์ สรรเสริญ นินทา โลกมนุษย์หนีไม่พ้น

คนธรรมดาจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างไร
1.ใจต้องใหญ่ ….ใจต้องแกร่ง ใจไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตาฟ้าดิ
ใจใหญ่ ใจย่อมสูง

ประเภทยอมอดเยี่ยงเสือ
ดีกว่า อิ่มแบบสุนัข

นี้เขาเรียกว่า คนมีเกียยรติ มีศักดิ์ศรี

การเป็นผู้ยิ่งใหญ่ เริ่มจากยิ่งใหญ่ในใจของใครบางคน
เริ่มจากคน 1 คน ที่รู้สึกภาคภูมิที่มีเรา
และ เริ่มจากคน 10 คน 100 คน พันคน
ที่รู้สึกดีและศรัทธา ในทางบวก พลังบวก

ดีกว่า เป็นคนธรรมดา และเป็นคนธรรมดาตลอดไป
คือ ไม่สร้างคุณค่าให้ตัวเอง และไม่สร้างคุณค่าให้คนที่เรารัก และรักเรา

มีคนธรรมดามากมาย ที่ถีบตัวเอง ตั้งหลักด้วยตัวเอง
ยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องรอเหตุปัจจัยใด ๆ มาช่วยหนุน

เพียงแต่คนธรรมดาเหล่านี้ เป็นเสือที่พร้อมจะอดตาย
หากไม่สามารถยืนหยัดได้ด้วยลำแข้งของตัวเอง

เป็นเจ้าแห่งป่า ผืนเล็ก ๆ
ก็ยังดีกว่า เป็นเพียงผู้อาศัยป่าผืนใหญ
ไม่รู้วันไหน เจ้าป่าเขาจะทอดทิ้งเราอย่างไม่มีเยื่อใย

Facebook Comments Box