งานเขียนสุทัศน์ ศรีพรม, ชีวิต สุทัศน์ ศรีพรม
การต่อสู้ชีวิตของเด็กชายต่างด้าว (บันทึกเก่า ปี54)
มิ.ย.
บันทึกเก่า…ปี 54 คุยกับ บ.ก. คิดบวก ประจำสัปดาห์
“การต่อสู้ชีวิตของเด็กชายต่างด้าว”
“ ธรรมชาติสร้างแขนมาให้มนุษย์สองข้าง พร้อมมือสวยๆ อีกหนึ่งคู่
คนส่วนมากถนัดขวา ใช้มือขวามากกว่ามือซ้าย
มือซ้ายคือมือแห่งโชคชะตา มือขวาคือมือที่สร้างและทำ
แต่คนหลายคนกลับปล่อยให้โชคชะตามากำหนดชีวิต”
….โชคชะตาเป็นสิ่งนามธรรมที่คนเราคิดขึ้นมาเอง
มันจะไม่มีทางมีอิทธิพลเหนือกว่าจิตใจเราได้เลย
..เมื่อไหร่ที่หัวใจอ่อนแอ อย่าปล่อยให้ชีวิตเอนตาม
ที่มาจากพระอาจารย์ค่ายพุทธบุตร พระอาจารย์
มหาวิชาญ วัดสระเกต
การต่อสู้ของชีวิตคนเรานั้น สำหรับผมมองว่า ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยที่คนเรา
จะได้อะไรมาง่ายฟรีๆ ถ้าผมมีโอกาสสอนลูกสอนหลาน ผมก็จะย้ำกับพวกเขาเสมอเลยว่า
“ในโลกนี้ไม่มีอะไรได้มาอย่างง่ายๆ ฟรีๆ”
การต่อสู้ชีวิตของเด็กชายต่างด้าวคนหนึ่ง
พรัดพรากจากบ้านเกิดเมืองนอนมาตั้งแต่เล็กๆ เพื่อตามหาความฝัน และ
ความหมายอันสวยเด่นของชีวิต
จินตนาการที่เขาวาดฝันตอนวัยเยาว์มีแต่ความสวยงามเจิดจรัศ
และแรงหึกเหิมอันแรงกล้าประหนึ่งพลังของสายมหานที
และแล้วการเดินทางของเด็กชายต่างด้าวก็ได้ออกเดินทางเผชิญกับความจริง
ความจริงที่เขาพบเจอในเวลาต่อมาก็คือ ความฝัน(ตอนเป็นเด็ก)กับความจริงของชีวิต
ต่างกันอย่างสิ้นเชิง
เขาหกล้ม เขาเจอกับลมพายุ เขาเจอกับขวากหนาม
เขาเจอกับภัยอันตรายรอบด้านทุกอย่าง ขณะที่เพื่อนร่วมเดินทาง….
กลับร่วงหล่น ยอมพ่ายแพ้ต่อโชคชะตาคนแล้วคนเล่า
เด็กชายต่างด้าวตัวเล็กๆ ท่ามกลางคนแปลกหน้า
เด็กชายต่างด้าวตัวเล็กๆ ท่ามกลางคนแปลกหน้า
จิตใจเต็มไปด้วยความหวั่นไหว อยากย้อนกลับไปที่จุดๆเดิมที่เริ่มต้น
แต่…..ความฝันอันสวยหรูที่ประกาศไว้ก่อนจากบ้านมา
เป็นทั้งแรงผลักดัน และกดดัน บอกให้หัวใจต้องสู้และเดินต่อไป ต่อไป
สู้….สู้คือคำประกาศต่อฟ้าผู้ยิ่งใหญ่
เด็กชายต่างด้าวเลือกที่จะสู้ตาย ปฏิญญาต่อฟ้าผู้ยิ่งใหญ่ว่า
“ข้าจะขอสู้ถวายหัว ขอสู้เพื่อเกียรติศักดิ์ศรีที่ประกาศไว้ต่อพ่อแม่พี่น้อง
หากไม่ได้ดีดังที่วาดฝัน ขอสู้ฝ่าฟันด้วยชีวิต ขอสู้แม้จะต้องตายดาบหน้า”
สู้คือ….คำที่เขาบอกกับตัวเองตลอดเวลาที่ท้อแท้ และเจอกับพายุที่เลวร้าย
สู้คือ คำย้ำเตือนให้เด็กชายต่างด้าวที่ไม่มีอะไรเป็นหลักประกันของชีวิต
นอกจากหัวใจ……หัวใจที่เต็มไปด้วยเลือดเนื้อพลังแห่งการต่อสู้
หัวใจที่ไม่ยอมแพ้…หัวใจที่พร้อมสู้ตลอดเวลา ด้วยศรัทธาต่อชีวิต
ความฝันที่เคยวาดหวังไว้ หากฝันนั้นไม่เป็นจริงดังที่เขาวาดฝัน
ก็คุ้มค่าแล้ว สำหรับหนึ่งชีวิต ที่เลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกทำในสิ่งที่ตัวเองฝันได้
แม้ชีวิตก็ไม่เคยพร่ำพรึง
สนามชีวิต…เต็มไปด้วยการแข่งขันที่เอาเป็นเอาตาย
ทุกครั้งที่เจอปัญหาและอุปสรรค
ทุกครั้งที่ชีวิตหกล้ม ทุกครั้งที่ประสบกับความพ่ายแพ้
ชีวิตของหนุ่มต่างด้าว…ผู้เดียวดาย
มันคือความเจ็บปวดอันแสนทรมาน
หากลมหายใจจะสิ้นไป ณ เวลานั้น ก็คงจะจบสิ้นการเดินทางเพื่อฝันนั้นเสียที
หากลมหายใจจะสิ้นไป ณ เวลานั้น คงมีเพียงสายตา
และความในใจที่ส่งไปบอกญาติพี่น้องที่อยู่ ณ บ้านเกิดอันไกลโพ้น
นี่คือห้วงแห่งความนึกคิดของหนุ่มต่างด้าวท่ามกลางสนามรบ
สำหรับชีวิตหนุ่มต่างด้าว….. มันคือสนามรบ
เพราะเพื่อนร่วมเดินทางมีเอกสิทธิ์ มีอภิสิทธิ์คุ้มครอง
แต่หนุ่มต่างด้าว….มีแค่หนึ่งชีวิต และหัวใจอันแกร่งกล้านั้น
สู้….และฟันฝ่าทุกๆมิติของอุปสรรคและปัญหา
ด้วยเพราะคววามเชื่อในแรงศรัทธา
ของสมองและสองมือสองเท้าของตัวเอง
ครับ…พี่น้องเรื่องราวเข้มขนที่เดียว ก็เป้นเรื่องจริงครับ อยากให้เป็นแรงบัลดาลใจ
ให้กับพี่น้องเราทุกๆชีวิต โดยเฉพาะหนุ่มสาวผู้ตามหาความหมายของชีวิต
ถึงคราวสู้เราก็ต้องสู้ ถึงคราวถอยเราก็ต้องถอย เพื่อตั้งรับ
ไม่มีอะไรเลวร้ายจนเยียวยาไม่ได้หรอกครับ แม้บางสถานการณ์
เราคิดว่าเลวร้ายสุดๆ เพราะเราหวั่นไหวไปก่อน คิดไปก่อน
แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ธรรมดาครับ
พบกันใหม่อาทิตย์หน้า โชคดีครับ
ด้วยรักจากใจจริงเสมอ
ทัต ณ ฝั่งโขง
kidbuak.com
25 กันยายน 2554, 18:00 น.
