คำคม ทัต ณ ฝั่งโขง, งานเขียนสุทัศน์ ศรีพรม
กู ว่าแล้ว…มันต้องล้ม…
ก.ค.
นิสัยคนอาเซียน หรือคนบ้านเรา
ที่ผมสังเกตเห็นอย่างหนึ่งคือ
ไม่ค่อยกล้าคิด กล้าทำอะไรใหม่ ๆ
ไม่ค่อยกล้าคิดใหญ่ คิดไปข้างหน้า
ไม่ชอบแข่งขัน ชอบอยู่นิ่ง ๆ วัน ๆ
พอมีพอกินแค่นี้ก็สุขสุดยอดแล้ว
ทำไมต้องดิ้นรน ไขว่คว้า
ถ้าในองค์กรของคุณมีทีม อยู่ 2 คน
คนหนึ่งคิดว่า ต้องหาเสบียงไว้เยอะ ๆ
เราต้องเติบโต เราต้องก้าวไปข้างหน้าตลอดเวลา
เราต้องพัฒนาขึ้นตลอดเวลา
เพื่อจะได้สุขสบาย เพื่อจะได้ช่วยเพื่อนมนุษย์
ผู้อ่อนแอ ได้มากกว่านี้
ขณะที่อีกคน คิดว่า
เราอยู่ห้องเช่า แคบๆ มีมอเตอร์ไซต์ขับ
ก็สุขใจสบายใจอยู่แล้ว
ทำไมต้องหาความลำบากใส่ตัวเอง
ไม่ ไม่ ไม่ ฉันชอบพอมีพอกิน ของฉันแบบนี้
ฉันจะไม่ทำอะไรเกินตัวฉันแน่นอน
คุณไปเถอะ…! ฉันจะคอยดู…..
คอยดูคนคิดใหญ่ ใฝ่สูง มันจะหกล้มไม่เป็นท่า
(ยังไม่พอ ….เดี๋ยวมันก็ล้มเหลว เชื่อกูสิ)
ผมบอกตรง ๆ ว่าเคยเจอครับ
ผมต้องต่อสู้ แน่วแน่ในความคิดความฝันของผม
บางครั้งมันเจ็บปวดที่สุด ที่ต้องมาต่อสู้
กับความรู้สึกขัดแย้ง…ของเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
เพราะเราลงมือทำ….มันก็หนักเอาการอยู่แล้ว
ถ้าไม่รีบทำตั้งแต่อายุยังน้อย
แล้วเมื่อไร…เราจะประสบความสำเร็จ
ผมรู้ตัวดีเสมอว่า ในเมือคิดใหญ่ ฝันใหญ่
แล้วกล้าคิดกล้าทำตามฝัน
ผมพร้อมจะรับสภาพ คือ
1.เราประสบความสำเร็จ เขาอาจเฉย ๆ หรือไม่ก็อิจฉา
2.เราล้ม เขาจะมีความสุขมาก แล้วก็ตามเคย
“กูว่าแล้ว”
เพราะฉะนั้น
เราต้องคิดต่าง แน่วแน่ในเป้าหมาย
แน่วแน่ในความฝัน แน่วแน่ในการกระทำของเรา อย่างมุ่งมั่น
แน่วแน่ในความคิดดี เพื่อเพื่อนมนุษย์ หรือ เพื่อพ่อแม่บรรพบุรุษของเรา
จงทำให้มันดีที่สุดครับ
บันทึก สุทัศน์ ศรีพรม
