งานเขียนสุทัศน์ ศรีพรม
ไม่ต้องท้อ….แม้ฟ้าจะมืดมน ความท้อแท้ไม่เคยแก้ปัญหาของชีวิต ความท้อแท้….คือสิ่งที่อยู่คู่กับชีวิต….ทุกครั้งที่
ไม่ต้องท้อ….แม้ฟ้าจะมืดมน
“ความท้อแท้ไม่เคยแก้ปัญหาของชีวิต
ความท้อแท้….คือสิ่งที่อยู่คู่กับชีวิต…..
ทุกครั้งที่ความท้อแท้มาเยือน ความเข้มแข็งจะวิ่งหนีเสมอ
เพราะความท้อแท้และความเข็มแข็งเป็นเพื่อนกัน
แต่ไม่รักกัน มันจึงผัดกันวิ่งเข้าใส่ชีวิตเราเป็นครั้งคราว
ทุกครั้งที่รู้สึกท้อแท้….มันคือความสิ้นหวังแห่งการมีชีวิตอยู่
หลายชีวิตทำร้ายตัวเองโดยไม่รู้ตัว เช่นผิดหวังจากความรัก
ผิดหวังจากการเอ็นทรานซ์เข้ามหาลัย
(ผิดหวังจากเรียนในมหาลัยจนจบ แต่ทะลึ่งไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม
เพราะฐานะยากจน ซ้ำร้ายไม่มีสิทธิ์กู้ เฮ้อ….น่าท้อน่ะ) แถมให้..
ผิดหวังจากการถูกยึดทรัพย์ (แน่ะ….) หักเงินเดือน ตกงาน
มีปัญหากับเจ้านาย (เจ้านายไม่เกรงใจ) มีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน
บางคนสารพัดปัญหา 108 พันประการ ก็เลยมีแต่ท้อกับท้อ
ผิดหวังจากสิ่งที่ตนปรารถนาแล้วไม่ได้ตามที่ต้องการ
มันก็เป็นทุกข์ ท้อแท้สิ้นหวังหมดอาลัยตายอยาก
ท้อแล้วท้ออีก….ท้อจนวันตายก็แก้ปัญหาไม่ได้”
การจัดการกับความท้อแท้นั้น สำคัญมาก ทุกคนที่เป็นปุถุชนคนธรรมดา ไม่มีใครไม่เคยท้อแท้
ความท้อแท้นั้นไม่มีข้อดีเลย แต่ก็จัดให้อยู่ในหมวดหมู่ของอุปสรรค
การเรียนรู้ชีวิตจากความท้อแท้นั้น คือสิ่งที่เราต้องมองย้อนกลับเข้ามาดูใจตัวเอง
หัวใจที่ท้อแท้ง่าย คือหัวใจกระดาษ เจออะไรนิดหน่อยก็เริ่มฝ่อ….รอวันที่จะขาดล้มหายตายจากไปเลย
ความท้อแท้คือความเจ็บปวดลึกๆของชีวิต บางครั้งก็ยากที่คนอื่นจะรับรู้ได้
บ่อยครั้งที่เราคิดถึงสิ่งต่างๆของชีวิต ซึ่งมืดมนสับสน โดดเดี่ยวเดียวดาย
เหมือนโลกทั้งใบมีเราเพียงคนเดียวเท่านั้น บ่อยครั้งที่เรามีน้ำตาเป็นเพื่อนที่อยู่เคียงข้างเสมอ
น้ำตาที่หลั่งออกมา….ท่ามกลางความเงียบเหงา และเจ็บปวดนั้น
ช่วยปลอบโยน….และแบ่งเบาความเจ็บปวด ให้บรรเทาเหมือนยาวิเศษขนานหนึ่ง
แต่ความจริง น้ำตาหาใช่….แสงสว่างแห่งปัญญาไม่
นี้แค่เป็นฉากละครชีวิต ที่เราเลียนแบบ ในหน้าจอทีวี และเป็นฉากละครที่ปราศจากสติแห่งการ
เรียนรู้และเข้าใจตัวตน ประหนึ่งหลอกตัวเองไปวันๆ
ท้อได้…ถอยไม่ได้ และอย่าท้อนาน
ความท้อแท้ไม่มีวันแก้ปัญหาของชีวิตได้เลย …..มีแต่จะทำให้ชีวิตเราแย่ลง
ในชีวิตจริงของคนเรานั้น บางชีวิตก็ยิ่งกว่าละคร การมีชีวิตอยู่อย่างเข็มแข็งนั้น
จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก แต่จงรู้ไว้เสมอว่า วันพระไม่ได้มีวันเดียว
ความโชคดีโชคร้ายจะผัดกันเข้ามา ช้าบ้างเร็วบ้าง ขึ้นอยู่กับการกระทำของเราในแต่ละวัน
อดีต….คือบทเรียนที่จะทำให้เรารู้ว่า….อนาคตจะต้องทำอย่างไร จะต้องเดินไปทางไหน
ความท้อแท้เป็นเรื่องธรรมดา ไม่มีใครโชคดีตลอดเวลา และไม่มีใครโชคร้ายเสมอไป
ทุกครั้งที่จิตใจท้อแท้….ขอแค่เรามีสติ หายใจเข้าปอดลึกๆ ใช้หัวใจอีกดวง
ข่มใจที่ท้อแท้สิ้นหวัง ปล่อยวาง….ทำจิตให้ว่าง….มองสรรพสิ่งในโลกนี้ด้วยความเข้าใจ
ทุกคนเกิดมาหนเดียวตายหนเดียว ทุกคนไม่ว่าจะยากดีมีจนก็จบเหมือนกัน
คุณค่าของชีวิตไม่ได้อยู่ที่ว่า เราต้องโชคดีเสมอไป เราเหนือกว่าใคร ดีกว่าใคร
แต่อยู่ที่ใจ…..ใจที่พร้อมรับทั้งโชคดีและโชคร้าย ใจที่พร้อมจะสู้…..เรียนรู้เปิดรับสิ่งใหม่ๆ
เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา….การเปลี่ยนแปลงหมายถึงการพัฒนาตน
ให้ก้าวผ่านจุดที่จิตใจเราต่ำ…..เหมือนอยู่ใต้ฝ่าเท้าตลอดเวลา
ยกใจเราขึ้นมาให้มันไปอยู่บนฟ้าเสียที เพราะใจ….คือพระเจ้า…..
กำหนดทุกสิ่งทุกอย่างของจักรวาลได้ อยู่ที่ว่า….เราจะเข้มแข็ง
และมีความซื่อสัตย์ต่อใจเราเองมากแค่ไหน
สิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้นได้เพราะใจเรากำหนดได้
ใครที่กำลังท้อแท้….อย่าท้อเลยครับ หยุดความท้อแท้ไว้แต่เพียงเท่านี้
ที่ผ่านมาขอให้เราตั้งใจอุทิศสิ่งที่สูญเสียไปนั้น แด่ดวงวิญญาณแห่งความท้อแท้ไปเถอะ
คุณลองมองดูท้องฟ้าสีครามอันสดใสสิ มองดูตะวันที่ฉายแสงในยามเช้าตรู่
มองดูหลายชีวิต….ต่างก็ดิ้นรนไขว่คว้า….มองจุดที่เป็นสีดำ…..ให้มันเป็นสีขาวสะอาดตาสิ
มอง…..และขอบคุณ…..สิ่งที่ทำให้เราเข้าใจ….และยิ้มรับกับวันใหม่
ก้าวเดินต่อไปบนถนน…..ที่ท้าทาย….พร้อมที่จะสู้เพื่อเป็นผู้ชนะ
ชนะภัยในชีวิตของเราเอง แล้วเราจะชนะทุกสิ่งทุกอย่าง
เพราะสิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้นได้ถ้าใจเราเข้มแข็งและมีพลัง
มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา มโนเสฏฺฐา มโนมยา
มนสา เจ ปทุฏฺเฐน ภาสติ วา กโรติ วา
ตโต นํ ทุกฺขมเนฺวติ จกฺกํ ว วหโต ปทํ . . . ฯ ๑ ฯ
ใจเป็นผู้นำทุกสิ่งทุกอย่าง ใจเป็นใหญ่
ทุกอย่างสำเร็จได้ด้วยใจ ถ้าคนเรามีใจชั่วเสียแล้ว
การพูด การกระทำก็พลอยชั่วไปด้วย
เพราะการพูดชั่วทำชั่วนั้นทุกข์ย่อมตามสนองเขา
เหมือนล้อหมุนตามรอยเท้าโค
Mind foreruns all mental conditions,
Mind is chief, mind-made are they;
If one speaks or acts with a wiked mind,
Then suffering will follows him
Even as the wheel, the hoof of the ox.
(พุทธวจนะในธรรมบท ภาค 1 )
