วัดเวฬุวัน  (วัดสว่างเวฬุวัน)  ตั้งอยู่บ้านห้วยไผ่  หมู่ที่ ๑ ตำบลห้วยไผ่ อำเภอโขงเจียม จังหวัดอุบลราชธานี  สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย   ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่  ๖ ไร้ ๒ งาน๒๔ ตรารางวา  อาณาเขต  ทิศเหนือประมาณ ๒ เส้น  ๑๐ วา จดริมฝั่งแม่น้ำ ทิศใต้ประมาณ  ๒  เส้น  ๑๐วา จดที่ดินของนายโพ  และนายจำปี  ทิศตะวันออกประมาณ  ๓ เส้น  จดที่ดินของนายแสวงและนายวิเชียร  ทิศตะวันตกประมาณ  ๓ เส้น จดที่ดินของนายเรืองและนายไพฑูรย์   โดยได้จากการบริจาคที่ดินจาก นายแสน  ทัดศรี เพื่อสร้างวัด อาคารเสนาสนะประกอบด้วย อุโบสถ  กว้าง  ๘  เมตร   ยาว ๑๔  เมตร  สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๒  เป็นอังคารคอนกรีตเสริมเหล็ก  หลังคาสังกระสีและบูรณะใหม่ให้เป็นหลังคากระเบื้องคอนกรีตเมื่อ พ.ศ. ๒๕๕๐ –๒๕๕๑ ศาลาการเปรียญ  กว้าง  ๑๒  เมตร  ยาว ๑๔ เมตร  สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๑ เป็นอาคานไม้มงสังกระสี ต่อมา เมื่อ วันที่ 4 เมษายน 2554 ได้จำหน่ายศาลาหลังเก่า เพราะว่ามันเก่ามาก ไม้ก็ผุพังไปพอสมควร และได้สร้างศาลาการเปรียญหลังใหม่ขึ้นมาเมื่อ วันพฤหัสบดี ที่ 12 พฤษภาคม 2554 ขึ้น 10 ค่ำ เดือน 6  เป็นวันเริ่ม ก่อสร้าง ศาลาหลังใหม่ ซึ่งได้งบประมาณจากคณะผ้าป่า แต่ละปีที่นำมาถวายวัด   กุฏิสงฆ์จำนวน  ๔  หลัง  คอนกรีตเสริมเหล็ก  ๒ หลัง  อาคานไม้ ๒ หลัง ศาลาท่าน้ำ  1 หลัง  เมฬุ 1 หลัง หอระฆัง 1 หลัง
วัดเวฬุวัน (สว่างเวฬุวัน)  ตั่งเมื่อ พ.ศ.  ๒๔๖๒ ชาวบ้านเรียกว่า วัดบ้านห้วยไผ่  ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา  เมื่อวันที่๑๙ ธันวาคม  พ.ศ. ๒๔๙๙   เขตวิสุงคามสีมา  กว้าง ๒๐ เมตร  ยาว ๔๐ เมตร  การบริหาร และการปกครอง   มีเจ้าอาวาสที่ ทราบนาม คือ
รูปที่ ๑ พระเหมื่นประเทศ พ.ศ. ๒๔๖๖-๒๔๗๑  รูปที่ ๒ พระถวย  พ.ศ. ๒๔๗๑-๒๔๗๔
รูปที่ ๓  พระปลัดเฉลิมชัย  พ.ศ. ๒๔๗๔-๒๔๗๙  รูปที่ ๔  พระบุญชม พ.ศ.๒๔๗๙-๒๔๙๐
รูปที่๕ พระครูธรรมทัศนคุณ  พ.ศ. ๒๔๙๐-๒๕๐๐  รูปที่ ๖ ใบฎีกาสีทา พ.ศ. ๒๕๐๐-๒๕๑๐  รูปที่๗ พระใบฎีกาจันทร์  พ.ศ. ๒๕๑๐- ๒๕๑๙  รูปที่ ๘พระบุญโฮม พ.ศ. ๒๕๑๙-๒๕๒๒
รูปที่ ๙  พระแก้ว  พ.ศ. ๒๕๒๒-๒๕๒๘    รูปที่ ๑๐ พระบัณฑิต  พ.ศ. ๒๕๔๑-๒๕๔๔ 
รูปที่ ๑๑ พระอรุณ ๒๕๔๔-๒๕๔๗ และ  รูปที่๑๓ พระสนธยา พ.ศ.๒๕๔๗  เป็นต้นมา
การศึกษามีโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญ เปิดสอนเมื่อ พ.ศ.๒๔๘๖ และศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์  เปิดสอนเมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๐